Monday, March 31, 2014

Οι Χρυσοί Όρχεις του Περικλή





Τις προάλλες βρέθηκα τυχαία στο καφέ του Μουσείου της Ακρόπολης, στο μπαλκόνι, διαβάζοντας στο tablet μου Θουκυδίδη. Τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Οι Μήλιοι παρέμεναν ουδέτεροι στον Πόλεμο που είχε ξεσπάσει μεταξύ Σπάρτης και Αθήνας και δεν ήθελαν να ενταχθούν στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Η Αθηναϊκή Συμμαχία ήταν μία πολιτική και στρατιωτική ένωση περίπου 150 αρχαίων ελληνικών πόλεων-κρατών, υπό την κηδεμονία της πόλης των Αθηνών, που είχε ως στόχο την αντιμετώπιση της περσικής απειλής. Οι Αθηναίοι λοιπόν, εκθέτουν μια σειρά επιχειρημάτων για να αποδείξουν πως είναι ορθό και προς το συμφέρον της Μήλου να ενταχθεί στην Αθηναϊκή Συμμαχία, όπως μετονομάστηκε η Δηλιακή Συμμαχία όταν ο Περικλής μετέφερε το συμμαχικό ταμείο στην Αθήνα. Οι Μήλιοι επιχειρηματολογούν θεωρώντας πως όχι μόνο δεν είναι ορθό να ενταχθούν, αλλά δεν είναι καν προς το συμφέρον τους. Οι Αθηναίοι ανακοινώνουν πως αν δεν ενταχθούν στη Συμμαχία θα τους κάψουν, και οι Μήλιοι απαντούν πως δεν θα υποκύψουν στην απειλή και πως έχουν δίκιο να αποφασίζουν έτσι. Τότε οι Αθηναίοι λένε το αξεπέραστο: "Δεν αρκεί να έχεις δίκιο, πρέπει να έχεις και τη δύναμη να το υπερασπιστείς". Σκότωσαν, λοιπόν, όλους τους άντρες, ενώ πούλησαν ως δούλους όλες τις γυναίκες και τα παιδιά. Όπου δεν πίπτει Λόγος πίπτει ράβδος, δηλαδή. Οποίος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας. Ορίστε: Δημοκρατία και Λόγος στην πράξη. Ήπια άλλη μια γουλιά από τον καφέ μου κοιτάζοντας τον Παρθενώνα, άφησα κάτω το tablet και ξεκίνησα να στρίβω τσιγάρο, απολαμβάνοντας τον ήλιο που μου ζέσταινε το πρόσωπο.

Εξακολουθώντας να κοιτάζω τον "ιερό" βράχο και τους γερανούς για την αναστήλωση του Παρθενώνα, μου ήρθε στο μυαλό το βίντεο που παρήγγειλε το Μουσείο της Ακρόπολης στον Γαβρά για την ιστορία του Παρθενώνα, και τελικά την προσπάθεια λογοκρισίας αυτού του βίντεο. Στο ελληνικό ιερατείο και τους Έλληνες πολιτικούς δεν άρεσαν όλες οι -ιστορικά τεκμηριωμένες- αναπαραστάσεις του βίντεο. Πιο συγκεκριμένα, δεν τους άρεσε καθόλου η αναπαράσταση των Χριστιανών που έσπαγαν τις αρχαιοελληνικές μαρμάρινες ψωλές από τα γλυπτά που σήμερα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Σκέφτηκα την αγεφύρωτη αισθητική, ηθική και πολιτισμική άβυσσο που χωρίζει την Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία με τον Χριστιανισμό, μια Ιουδαϊκή αίρεση, που κι αυτός ακόμα ο απόστολος Παύλος καταδίωκε φανατικά, μέχρι να του αναθέσει, σε όραμα, ο ίδιος ο Χριστός -αυτοπροσώπως- να κηρύξει τον Λόγο Του στην Οικουμένη. Έτσι έφτασε και στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι Στωικοί και Επικούρειοι αφού τον άκουσαν με προσοχή, τον πήγαν στον Άρειο Πάγο για να δικαστεί επειδή "κήρυττε ξένα δαιμόνια". Όταν όμως ο Παύλος άρχισε να μιλάει για ανάσταση νεκρών, οι φιλόσοφοι, που με δυσκολία συγκρατούσαν πια τα γέλια τους, απάλλαξαν τον Παύλο από τις κατηγορίες -λόγω βλακείας- και έτσι ο Saul ή Paulus ή Παύλος συνέχισε το θεάρεστο έργο του: να μπολιάσει τον Ελληνορωμαϊκό πολιτισμό με τον ανατολίτικο σκοταδισμό των αποκαλυπτικών μονοθεϊστικών οραμάτων του Αβραάμ.

Τις σκέψεις μου διακόπτει μια έντονη συζήτηση που διεξάγεται στο διπλανό τραπέζι. Ένας τύπος με ξυρισμένο κεφάλι μιλάει Γαλλικά, ενώ ένας σοβαρός τύπος με πίπα του απαντάει στα Αγγλικά με κλασική βρετανική προφορά. Ο τρίτος της παρέας, που μοιάζει με βαλκάνιο και έχει κι αυτός ξυρισμένο το κεφάλι, σχολιάζει άλλοτε στα Γαλλικά και άλλοτε στα Αγγλικά. Γυρίζω και ξαναπιάνω το tablet μου και συνεχίσω το διάβασμα. Η συζήτησή τους, από ότι πιάνει το αυτί μου, έχει να κάνει με την "Nature Humaine", την "Human Nature".

-"Την Ανθρώπινη Φύση; Ποια ανθρώπινη φύση; Εννοείς, φυσικά, την ανθρώπινη φύση όπως την καταλαβαίνουμε σήμερα, όχι ΤΗΝ ανθρώπινη φύση όπως ήταν και θα είναι στον αιώνα τον άπαντα…", προσθέτει σε άπταιστα ελληνικά ο τρίτος της παρέας, και γυρίζω απότομα και τους κοιτάω. Νιώθω σαν να παίζω σε ταινία του Jean-Luc Godard. Από την αμηχανία μου, και για να κρύψω την έκπληξή μου, πίνω άλλη μια γουλιά καφέ και ξαναρχίζω να στρίβω το τσιγάρο που είχα αφήσει νωρίτερα άστριφτο. Ο τύπος που μίλησε ελληνικά μου είναι γνωστός, αλλά δεν μπορεί να είναι αυτός που νομίζω. Μπαίνω στο google. Πατάω "images". Πληκτρολογώ "Κορνήλιος Καστοριάδης". Με πιάνει ταχυπαλμία. Ο ένας είναι όντως ο Καστοριάδης. Τότε, ο άλλος ξυρισμένος πρέπει να είναι ο Michel Foucault. Πληκτρολογώ "Foucault", αν και είμαι σίγουρος, και στη συνέχεια γράφω "Bertrand Russell". Απίστευτο. Στο διπλανό τραπέζι κάθεται ο Καστοριάδης, ο Russell και ο Foucault και πίνουν ούζα. Κι επειδή στο Μουσείο της Ακρόπολης δεν σερβίρεται μεζές, έχουν πάρει σαντουϊτσάκια και τα έχουν κόψει σε μικρά κομματάκια. Και έχουν πιεί πολλά καραφάκια ούζο.

Κοιτάζω στα άλλα τραπέζια μήπως υπάρχουν κι εκεί εκπλήξεις. Άγνωστα πρόσωπα. Δίπλα, κολλητά στο τραπέζι των φιλοσόφων, είναι ένα τραπέζι με τρείς παππούδες που πίνουν αργά το νερωμένο κρασί τους, ενώ ο ένας από αυτούς -που μοιάζει με άστεγο- τρώει κάτι αποξηραμένα σύκα. Πιο πέρα δύο τραπέζια ενωμένα με πιτσιρικάδες τουρίστες που πίνουν αναψυκτικά -όλοι online- τραβάνε βίντεο και φωτογραφίες και τα ανεβάζουν στο facebook. Παραδίπλα, τρία τραπέζια με μαμάδες που πίνουν fredo, ενώ τα βαριεστημένα παιδιά τους γκρινιάζουν να φύγουν, και στη γωνία ένα ζευγάρι χιπστεράδων που διαβάζουν μαζί την Athens Voice και πίνουν ζεστό τσάι καλοκαιριάτικα.

Ο Russell, που τον έχει χτυπήσει λίγο το ούζο, ανεβάζει την ένταση: "Όλα αυτά είναι μπούρδες. Αυτό που θέλουν οι άνθρωποι είναι να αποκτούν δύναμη και να γίνονται όλο και πιο ισχυροί. Αυτό ήθελαν πάντα και αυτό θα θέλουν πάντα. Είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση. Ο ανθρώπινος πολιτισμός προόδευσε ακριβώς επειδή οι άνθρωποι ανταγωνίζονται για δύναμη".

-"Δεν ήταν πάντα έτσι", πετιέται όρθιος ο Καστοριάδης, "η Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία αποτελεί ένα παράδειγμα όπου τη δύναμη και την εξουσία την κατείχε το σύνολο των πολιτών και όχι κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα. Άρα υπάρχουν παραδείγματα πως η ανθρώπινη φύση μπορεί και να αλλάξει. Δεν είναι κάτι σταθερό". Ο Καστοριάδης γυρίζει λίγο εκνευρισμένος στον Foucault: "Κι εσύ σταμάτα να χασκογελάς και υπερασπίσου με! Αφού συμφωνείς!"

-"Κορνήλιε, μην τρελαίνεσαι, σίγουρα δεν συμφωνώ με τον Βρετανό φίλο μας, αλλά κι εσύ όπως κι αυτός, για να περιγράψετε την ανθρώπινη φύση χρησιμοποιείτε τις λέξεις και τις έννοιες του πολιτισμού εντός του οποίου ανατραφήκατε, οπότε ό,τι λέτε εμπεριέχει αυθαίρετα την παραδοχή πως υπάρχει κάτι που ονομάζεται "ανθρώπινη φύση" και πως είναι δυνατόν να προσδιοριστεί κιόλας με λέξεις. Όσο για την Αθηναϊκή Δημοκρατία για την οποία μιλάς, αυτή αποτελεί φάρο και παράδειγμα ανθρώπινης φύσης προς μίμηση μόνο στη φαντασία σου. Συμβουλέψου λίγο τον Θουκυδίδη".

Ο Καστοριάδης κάθεται σκεφτικός, γυρίζει προς το διπλανό τραπέζι και κοιτάζει στα μάτια έναν από τους παππούδες. Κι ενώ σκέφτομαι να του δώσω το tablet μου να διαβάσει Θουκυδίδη, ο παππούς από δίπλα, μετά από μια μεγάλη παύση, σηκώνεται όρθιος: "Κορνήλιε, έχει δίκιο ο Michel. Όταν έγραψα την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, ξεκαθάρισα πως αυτά τα εξιστορώ γιατί θα ξαναγίνουν. Και θα ξαναγίνουν γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου. Γιατί το ζητούμενο, ακόμα και στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, ήταν η δύναμη και η εξουσία".

-"Ε, δεν συμφωνείς μαζί μου, με τον Russell συμφωνείς. Δεν κατάλαβες τι είπα", λέει χαμογελώντας ο Foucault, ενώ ο Καστοριάδης ξαναπαίρνει –φωνάζοντας- τον λόγο: -"Θουκυδίδη, στην Αθηναϊκή Δημοκρατία δεν συνέβαιναν αυτά που συμβαίνουν στις σημερινές φιλελεύθερες ολιγαρχίες που αυτοαποκαλούνται Δημοκρατίες. Οι Αθηναίοι πολίτες αποφάσιζαν όλοι μαζί. Τι είναι αυτά που λες;"

-"Ξέρεις καλύτερα από εμένα;" ξεσπά ο Θουκυδίδης, ενώ κινείται δείχνοντας την Ακρόπολη. "Όλα αυτά που βλέπεις απέναντι χτίστηκαν με τα λεφτά του συμμαχικού ταμείου. Χωρίς να ρωτηθούν οι σύμμαχοι. Κι οι περισσότεροι είχαν ενταχθεί στην Αθηναϊκή Συμμαχία μετά από εκβιασμό της Αθήνας. Ή μπαίνεις στη συμμαχία και πληρώνεις ή σε σφάζω. Και η κατασκευή της Ακρόπολης ανατέθηκε σε αυτούς που αναλάμβαναν πάντα όλα τα μεγάλα έργα".

-"Στον Μπόμπολα και τον Βωβό;" πετάγομαι εγώ αυθόρμητα, και όσοι μιλάνε ελληνικά σκάνε στα γέλια.

-"Μάλιστα κύριε!", συνεχίζει ακόμα πιο δυνατά ο Θουκυδίδης. "Στους Μπόμπολες και τους Βωβούς της εποχής. Στον Φειδία, τον Ικτίνο και τον Καλλικράτη. Αυτοί αναλάμβαναν όλα τα μεγάλα έργα της εποχής, με απευθείας ανάθεση από τον Περικλή. Και μετά ο Φειδίας έφαγε και μέρος από το χρυσάφι που του δόθηκε για να φτιάξει το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Παρθένου Αθηνάς".

-"Αυτό δεν αποδείχτηκε ποτέ!" πετιέται κι άλλος παππούς: "Είχα φτιάξει το χρυσό ένδυμα της Παρθένου με τέτοιο τρόπο ώστε μπορούσε να αποσυναρμολογηθεί, και όταν ζυγίστηκε, βρέθηκε το βάρος ίσο με το αρχικό χρυσάφι που μου έδωσαν".

-"Αυτό συνέβη επειδή δεν ήταν εκεί ο Αρχιμήδης", προσθέτει χαμογελώντας αινιγματικά ο Russell και ρουφάει την πίπα του. "Αν ήταν εκεί ο Αρχιμήδης δεν θα ζύγιζε απλώς το μέταλλο του ενδύματος, αλλά θα κατάφερνε να υπολογίσει και τον όγκο του, και μετά θα ξέραμε αν ήταν νοθευμένο ή καθαρό χρυσάφι. Κι αν δεν κάνω λάθος, και στην Ολυμπία που πήγες μετά, πάλι κατηγορήθηκες πως έφαγες από το χρυσάφι για το άγαλμα του Δία".

-"Και στην Αθήνα καταδικάστηκε τελικά", προσθέτει ο Θουκυδίδης, "επειδή έφτιαξε τη φάτσα του, και τη φάτσα του Περικλή πάνω στην ασπίδα της Θεάς Αθηνάς".

-"Όπως και ο Βωβός, που στις ταράτσες των κτιρίων του γράφει με τεράστια γράμματα το όνομά του", πετιέμαι πάλι.

-"Βλέπεις; Πάντα έτσι ήταν τα πράγματα Κορνήλιε", καταλήγει ο Russell.

Τα πνεύματα ηρεμούν, και όλοι ξαναγυρίζουμε σε αυτό που κάναμε, ενώ ο Φειδίας φεύγει εκνευρισμένος, πετώντας ένα χρυσό νόμισμα στο τραπέζι. Μετά από μια σύντομη παύση ο Καστοριάδης δεν κρατιέται: "Ωραία, ας το θέσω αλλιώς: Αν είναι να αλλάξουν τα πράγματα, τότε χρειάζεται να υπάρξει μια άλλη ανθρώπινη φύση, ένας άλλος τύπος ανθρώπου, ακόμα κι αν δεν πιστεύουμε πως έχει υπάρξει ποτέ πριν. Χρειαζόμαστε έναν νέο ανθρωπότυπο. Έναν άλλον άνθρωπο".

-"Σε αυτό δεν διαφωνώ καθόλου" λέει ο Foucault. "Απλώς δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως μπορούμε να τον περιγράψουμε ή έστω να τον φανταστούμε αυτόν τον άνθρωπο. Και συνεπώς δεν ξέρουμε προς τα πού να κινηθούμε για να βρούμε τον άνθρωπο. Αν ήταν τόσο εύκολο θα τον είχε βρει και ο Διογένης".

Η ομήγυρις τσουγκρίζει τα ούζα, και γυρνάει και κάνει "στην υγειά μας" και στους παππούδες. Οι δύο εναπομείναντες παππούδες σηκώνουν τα ποτήρια τους και πίνουν κι αυτοί από το κρασί τους.

Ο παππούς που είναι ντυμένος σαν άστεγος, αφού πιει το κρασί του, χώνει τα τελευταία αποξηραμένα σύκα στην τσέπη του, πίνει και το κρασί από το ποτήρι του Φειδία που έφυγε, και σηκώνεται να φύγει κι αυτός με τη σειρά του.

-"Έλα ρε Διογένη, μην είσαι έτσι. Πες κάτι κι εσύ. Κάνε μας έναν επίλογο" λέει ο Θουκυδίδης κλείνοντας το μάτι στους υπόλοιπους.

-"Δεν είμαι κλόουν να πω ατάκες να γελάσετε. Δεν καταλήξατε πουθενά, αποδεχτήκατε πως δεν υπάρχει άνθρωπος, και το γεγονός αυτό το βλέπετε μόνο σαν ένα ενδιαφέρον θέμα συζήτησης. Γράφετε βιβλία, δίνετε διαλέξεις, διδάσκετε στα πανεπιστήμια, σας χειροκροτούν, θα διαβάζουν τα βιβλία σας στους αιώνες, όπως του κυρ Θουκυδίδη από 'δω, κι από κει και πέρα όλα τα άλλα είναι λόγια. Κι εσύ Καστοριάδη, που μου είσαι και ο πιο συμπαθής, θυμήσου πως ο Περικλής έκανε πιο αυστηρούς τους όρους για να θεωρείται κάποιος πολίτης. Κι απαγορευόταν σε όποιον δεν είναι πολίτης να έχει περιουσία. Κι έπαιρνε τα λεφτά των συμμάχων και έδινε μισθό στους πολίτες για να ψηφίσουν. Κι έβαλε εισιτήριο στα θέατρα για να μην τα χορηγούν οι πλούσιοι. Μάθε λοιπόν, πως όποια Δημοκρατία και να υπάρχει, άμεση, αντιπροσωπευτική, ιμπεριαλιστική ή εντελώς κάλπικη, πάντα θα υπάρχουν οι εχθροί, οι "σύμμαχοι", οι γυναίκες, οι μέτοικοι και οι δούλοι που δεν θα μετέχουν ποτέ στις αποφάσεις. Πάντα οι πλούσιες μικρές μειοψηφίες θα παίρνουν τις αποφάσεις. Και αν υπάρχουν και άνθρωποι σαν κι εμένα, που ζούνε και μιλάνε ελεύθερα, που δεν έχουν ανάγκη την αποδοχή των αρχόντων ή των διανοούμενων, τότε αυτοί χαρακτηρίζονται λαϊκιστές και γραφικοί. Κι από τα λόγια τους μένουν στην ιστορία μόνο τα τσιτάτα και οι έξυπνες ατάκες, για να εστιάζουν οι άνθρωποι στις ατάκες και όχι στην ουσία. Γιατί η ιστορία γράφεται από τους νικητές, όπως τους βολεύει. Κι έτσι οι εξουσιαστές δεν καθορίζουν μόνο το μέλλον αλλά και το παρελθόν. Το παρελθόν δεν είναι αυτά τα αγάλματα που φυλάτε ως κόρη οφθαλμού μέσα σε αυτό το μουσείο. Η Ακρόπολη είναι ένα μνημείο που χτίστηκε για να σας υποβάλει την ιδέα ενός κύρους και μιας αίγλης που δεν υπήρξε. Χτίστηκε με τα λεφτά των "συμμάχων" και με τη δουλειά των δούλων και των μετοίκων. Το μόνο που υπήρξε ήταν πόλεμοι, δουλεία και αίμα. Αυτό που ξεχνάτε, είναι πως τα μνημεία κτίζονται όταν δεν υπάρχει ουσία. Όσο μεγαλύτερο το μνημείο τόσο μεγαλύτερο το κενό. Όπως αν υπήρχαν Θεοί δεν θα είχαν ανάγκη να πείσουν για τη μεγαλοπρέπειά τους μέσω τεράστιων ναών, έτσι κι οι άνθρωποι αν είχαν μεγαλείο δεν θα έκτιζαν θεόρατα μνημεία με κλεψιμαίικα λεφτά για να διαφημίσουν το υποτιθέμενο μεγαλείο τους. Η Ακρόπολη είναι η ταφόπλακα ενός άλλου πολιτισμού που θα μπορούσε να υπάρξει. Κάτω από την Ακρόπολη είναι θαμμένος ο άνθρωπος που ψάχνεις κύριε Καστοριάδη".

Η σιωπή που ακολούθησε την αποχώρηση του Διογένη μου φάνηκε πως κράτησε ώρες. Έπειτα, οι φωνές και οι κραυγές μέσα από του μουσείο μας έκαναν όλους να τρέξουμε να δούμε τι συμβαίνει. Τρεις μεγαλόσωμοι αρχαιοφύλακες έσερναν τον κουρελή φίλο μας για να τον πετάξουν έξω. Μια μητέρα τραβούσε τα παιδιά της μακριά για να μην δουν το θέαμα του Διογένη με κατεβασμένα τα παντελόνια. Μια καθαρίστρια μάζευε με μια σφουγγαρίστρα τις ακαθαρσίες που είχε αφήσει πίσω του. Ο Διογένης είχε χέσει μπροστά στο ρωμαϊκό αντίγραφο της Παρθένου Αθηνάς του Φειδία.

45 comments:

  1. Τα συγχαρητήρια μου καταθέτω ταπεινά για αυτό το υπέροχο κείμενο!!

    ReplyDelete
  2. Μνημειώδες κείμενο!!!!!

    ReplyDelete
  3. Συγχαρητήρια στην σκέψη που γέννησε το κείμενο!!!

    ReplyDelete
  4. Εξαιρετικό κείμενο. Καμία έκπληξη, γράφεις ωραία.

    ReplyDelete
  5. Εξαιρετικό. Εύστοχα σαρκαστικό και αποδομητικό! Συγχαρητήρια!

    ReplyDelete
  6. Ωραία γραφή, αλλά τι σύμπτωση μετά τις δηλώσεις κάποιου άλλου κυρίου για το 1821, να ακολουθούν απόψεις για τον "χρυσούν αιώνα" του Περικλέως!!!

    ReplyDelete
  7. Το πιο υγιεινά άρρωστο κείμενο! Συγχαρητήρια!!!

    ReplyDelete
  8. Συμφωνώ με τον "Διογένη του κειμένου" στο ότι όλα αυτά που λέει ισχύουν ΑΦΟΥ μια συλλογικότητα (όπως η Αθήνα) αποκτήσει ισχύ. Τι γίνεται όμως πριν; Διότι δεν νομίζω οι "πλούσιες μικρές μειοψηφίες" να μπορούν να φτιάξουν μια Αθήνα. Το ερώτημα -κατά τη γνώμη μου- είναι: γιατί οι άνθρωποι τα κάνουν μούσκεμα, ΑΦΟΥ πετύχουν;

    ReplyDelete
  9. Αν ο Διογένης μάθαινε τι εστί κομμουνισμός, ασθένεια από την οποία προφανώς πάσχετε κύριε συγγραφέφ, θα έχεζε πρώτα πάνω στο Μανιφέστο κι αφού σκούπιζε τον κώλο του με μια Πράβδα θα πήγαινε να τινάξει τα μυαλά του πάνω στο σημείο του ιερού βράχου όπου τα φασιστοειδή-αντιφά συντρόφια σας τόλμησαν να μπήξουν καλέμι και να καρφώσουν τη μεταλλική πλακέτα του αίσχους εμπνευσμένη από τις μυθοπλασίες του Ριζοσπάστη.

    ReplyDelete
    Replies
    1. the above commentator is what we call FUBAR.

      Delete
    2. Μάλλον δεν έχεις ιδέα περί κομμουνισμού. Οποιοσδήποτε κλασσικός κομμουνιστής θα ήταν περήφανος να έφερνε το κεφάλι του Διογένη του Σκύλου στη συνέλευση του Κόμματος. Ξανασκέψου το λίγο πριν βγάλεις συμπεράσματα...

      Delete
    3. Καημενε μου, δεν κατάλαβες τίποτε από αυτά που είπε ο Διογένης. Γιατί αλλιώς θα είχες καταλάβει ότι δεν είναι κομμουνιστής, αλλά αναρχικός, ελεύθερο πνεύμα.

      Delete
  10. Κι όλοι εσείς που τσινάτε διαβάζοντας τα παραπάνω, απλά δεν μπορείτε να χωνέψετε ότι αυτά τα ντουβάρια που από μικρούς σας μάθανε να λατρεύετε δεν είναι τίποτα παραπάνω από έναν πολιτισμό που θα ΗΘΕΛΑΝ να έχουν οι Ελληνέζοι αλλά δεν τον απέκτησαν ποτέ.. Σου θυμίζει κάτι Έλληνα; 2004; ντουβάρια, αίμα εργατών,μίζα,εκμετάλλευση; όχι; Τα ξέχασες μάλλον αυτά γιατί πλέον, ζεις με 3 μνημόνια στο στομάχι κι όσο να 'ναι απαιτεί καιρό να τα χωνέψεις.

    ReplyDelete
  11. Εξαιρετικό.

    Η εξουσία δεν καταπιέζει μόνο, δεν εκμεταλλεύεται, δεν καπηλεύεται, αλλά πάντα σκότωνε και θα συνεχίσει να σκοτώνει.
    Να σκοτώνει χωρίς έλεος όλους. Αντιδρούν δεν αντιδρούν.
    Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αλλάξουμε εμείς.
    Αν δεν ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας ώστε να καταλάβουμε τους άλλους. Αυτό θα γίνει όμως αν πρώτα βρούμε τον χρόνο και τη θέληση να καταλάβουμε τον εαυτό μας.

    ReplyDelete
  12. ΕΝΑ καλο μαθημα για τις αντιθεσεις και τις συμμαχιες ,ΔΕΝ, ειναι τυχαιο που ανεβηκε σημερα που αυτη την στιγμη στην Αθηνα γινεται η συναντηση του ΕΚΟΦΙΝ οι Ευρωπαιοι "φιλοι μας" μαζι με αυτους που χρονια μας κυβερνησαν αυτους που μας απαξιωσαν μας υποτιμισαν μας ξεπουλησαν και μας ετοιμασαν ενα ΝΕΟ εργασιακο ΜΕΣΑΙΩΝΑ!Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟς ΕΝΑς ΠΟΛΙΤΙΣΜΟς ΠΟΥ ΑΠΟΞΕΝΩΝΕΙ////

    ReplyDelete
  13. -"Την Ανθρώπινη Φύση; Ποια ανθρώπινη φύση;"
    Οι συνομιλητές της ιστορίας λογο ουζου ισως παρέλειψαν να στοχαστούν τη παρουσία στα αετώματα, εσωτερικά κ εξωτερικά, του παρθενώνα σε μαγάλο βαθμό αναπαραστάσεων μαχών με Λάπιθες και Κένταυρους.
    “Στην Ελληνική Μυθολογία οι Λαπίθες αναφέρονται ως μυθολογικά όντα ίδιας καταγωγής με τους Κενταύρους. Λαπίθες ως μυθικά όντα παράγουν το όνομά τους από το λαπιστής (= αλαζών) και το ρήμα λαπίζω (= συρίζω), από την ίδια ρίζα λαπ επίσης και το ρήμα αλαπάζω (=καταστρέφω, διαρπάζω) αλλά και το ουσιαστικό λαίλαπα (λαίλαψ).
    Οι κένταυροι ως ιδιοσυγκρασίες, όμως, φαίνεται πως δεν ήταν αρκετά ισορροπημένοι και παρουσιάζονται ως είδη πρωτόγονα που όφειλαν περισσότερα στη ζωική φύση τους παρά στην ανθρώπινη κληρονομιά τους. Στα ελληνικά έργα τέχνης η τυπική απεικόνιση των Κενταύρων είναι εκείνη που τους δείχνει να επιτίθενται στους Λαπίθες, εμπλεκόμενοι σε πράξεις βιασμού και λεηλασίας. Η καταγωγή του κένταυρου Χείρωνα, αντίθετα από τους άλλους κένταυρους, ο Χείρων δεν κατάγεται από τους Λαπίθες. Ο Χείρων θα μπορούσε να θεωρηθεί η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα σε ό,τι αφορά στο συμβολισμό του κένταυρου στον ελληνικό κόσμο. Εκεί που οι άλλοι αντιπροσώπευαν την κτηνωδία και τον κίνδυνο του φυσικού κόσμου, ο Χείρων αντιπροσωπεύει την αφθονία και την ευλογία του, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι δίδαξε σε διάφορους ήρωες τις εν δυνάμει αγαθοεργές δυνάμεις του φυσικού κόσμου –τις τέχνες της αστρολογίας, της βοτανικής, της θεραπείας, του κυνηγιού, της πολεμικής τέχνης, και της άσκησης των δικών τους εσωτερικών, φυσικών χαρισμάτων, δώρα των θεών μέσω κληρονομικής διαδοχής ή προστασίας.”

    Γηράσκω αεί διδασκόμενος

    Γηράσκω αεί μαχόμενος

    Το ότι εν τέλει επικράτησε η άλλη φύση σε κάποιους μέσα και έξω από την Αθηνά αυτό δεν μειώνει διόλου την άλλη όμορφη ανθρώπινη φύση που δεν παύει στους αιώνες να αναδεικνύεται μέσα σε πλούτοι φτώχεια ελευθερία η σκλαβιά δύναμη ή αδυναμία.
    Ίσως αυτό που ο Διογένης έδειχνε στους συναδέλφους συμπολίτες του είναι ότι μπορούν να παράγουν πολιτισμό ακόμα και ζώντας μέσα σε ένα βαρέλι και όχι αναγκαία σε παλάτι.
    Μάλιστα με άνετες λασπολογίες εναντίων του Φειδία και σύγκριση ενός εκ των Θαυμάτων της ανθρωπότητας … έργο που στο πέρας των αιώνων αποφέρει ακόμα κέρδη και θαυμασμό με τα εκτρώματα σημερινών κυρίων που πριν το πέρας καν της χρησιμότητας τους αποφέρουν χρέος ντροπή μίσος ίσως και για τον επόμενο αιώνα … ε όχι ανθρωπόμορφοι αδελφοί γεροξεκούτηδες .. …
    ΔημήτρηςΚ
    ΥΓ.. παρακαλώ συνεχίστε την συζήτηση …μόνο μέσα από αυτή αποφέρονται έργα και νοήματα της προκοπής.


    τ

    ReplyDelete
  14. Συγχαρητήρια κι από μένα. Ένα απ' τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει ποτέ στο διαδίκτυο!!

    Η ανθρώπινη φύση είναι πρωτίστως ν' αναρωτιέσαι. Άραγε ήταν σημαντικότερα τα λεφτά των "συμμάχων", που ούτως ή άλλως με κάποιον τρόπο θα καταναλώνονταν, ή ένα απ' τα μεγαλύτερα θαύματα του κόσμου; Μια έξαρση της ανθρώπινης αισθητικής που επηρέασε το συλλογικό υποσυνείδητο για μερικές χιλιάδες χρόνια; Είναι άραγε σημαντικότερος ο μόχθος των χιλιάδων σκλάβων της Αιγύπτου, ή το έργο που άφησαν πίσω τους; Ήταν σημαντικότερη η ζωή ενός ανθρώπου, ενός κάποιου Ιησού, ή ο θάνατός του που άλλαξε την Ιστορία; Ποιο είναι το μέτρο; Ποιος ο ορθός χρονικός ορίζοντας; Ο Άνθρωπος, εντάξει, μέτρον πάντων χρημάτων. Ποιος Άνθρωπος όμως; Ο καθημερινός, βρωτός, εφήμερος άνθρωπος, ο Αθάνατος Άνθρωπος ή η Ανθρωπότητα ως συλλογική οντότητα;

    Η φύση του ανθρώπου είναι το Χάος. Άπειρες δυνατότητες, αδυναμία γενικεύσεων, εάν δεν θέλεις να σου έρθουν μπούμερανγκ και να δεις τον Χριστό φαντάρο. Όποιος νομίσει πως για μια στιγή κατάφερε να προσδιορίσει μία, σταθερή κι αναλλοίωτη, ανθρώπινη φύση, βλέπει πως ο προσδιορισμός του δεν αντέχει ούτε σε επιφανειακή κριτική, με την ίδια έκπληξη που αντίκρυσε ο Σλήμαν το πρόσωπο του Αγαμέμνωνα πίσω απ' τη χρυσή νεκρική του μάσκα, για να το δει ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα να διαλύεται σε σκόνη. Το ίδιο είπε κι ο Διογένης στον Πλάτωνα, τρίβοντάς του στη μούρη μια ξεπουπουλιασμένη κότα, "ιδού ο άνθρωπος".

    Γιατί κανείς δεν θυμάται πως οι πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες ήταν κατά βάση μητριαρχικές, φυσιολατρικές κι αναρχικές; Πως η κοινότητα ήταν πιο σημαντική για την επιβίωση, απ' την ατομική υπερίσχυση; Γιατί τότε ήταν διαφορετική η περίφημη ανθρώπινη φύση; Ποιος τη διαστρέβλωσε; Γνώμη μου είναι πως για τούτη τη διαταρραχή ευθύνεται η έννοια της Ιδιοκτησίας. Εάν σήμερα την καταργούσαμε δια νόμου, τότε μέσα στα πολύ στενά χρονικά πλαίσια των δύο περίπου ή το πολύ τριών γενεών, θα βλέπατε όλοι οι φιλόσοφοι πώς θα μεταλλασσόταν η ανθρώπινη φύση. Αν αύριο ανακαλύπτονταν οι ποζιτρονικοί εγκέφαλοι του Ασίμοφ και τα ρομπότ καταργούσαν την ανάγκη της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας, μέσα στον ίδιο χρόνο θα είχαμε τα ίδια αποτελέσματα.

    Η συζήτηση περί αναλλοίωτης ανθρώπινης φύσης, είναι κατά βάθος προσπάθεια δικαιολόγησης της μη αλλαγής των πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών, το πρόσχημα του "δεν υπάρχει άλλος δρόμος".

    Τα σέβη μου...

    ReplyDelete
  15. Λείπει ο Κροπότκιν.

    Δεν ξέρω όμως εάν θα τους εξηγούσε ότι Δύναμη προσδίδει και η Συνεργασία -όχι μόνο ο Ανταγωνισμός -ή αν θα αμολούσε καμιά πορδή.

    ΥΓ:Δεν πιστεύω πως το τσιγάρο μεινε άστριφτο. Τεσπα ...Roll another one.

    ReplyDelete
  16. εξαιρετικο κειμενο!!!θελω απλως να προσθεσω οτι η διαφθορα υπηρξε υπαρχει κ θα υπαρχει παντα μεσα στην ανθρωπινη φυση ανεξαρτητα πολιτευματος.γι αυτο κ δεν προκυτε ποτε ο κομμουνισμος να επικρατησει,διοτι απαιτει μηδενικη διαφθορα

    ReplyDelete
  17. εξαιρετικό, αλλά και αποκαρδιωτικό.

    ReplyDelete
  18. Συγχαρητήρια!

    ReplyDelete
  19. Μπράβο, φίλε εξαιρετικό!

    ReplyDelete
  20. Συγχαρητήρι γιὰ τὸ κείμενον!!! Ἐξαιρετικόν.
    Ἤθελα νὰ προσθέσω, ὡς ἐπιβεβαίωσιν τῶν παραπάνω, τὴν σημερινὴ πορεία καὶ κατάστασιν τοῦ ...μνημείου.
    http://filonoi.gr/2014/03/27/f-kommatiazoyn-ton-parthenona-gia-na-ton-prostateysoyn/

    Οἱ ἀπόγονοι ἐκείνου τοῦ Περικλέους, τοῦ σφαγέως, τοῦ ληστοῦ, τοῦ καταχραστοῦ... ἀπεφάσισαν νὰ διαλύσουν ἐν τελῶς τὰ ἔργα τῶν παππούδων τους, μετατρέποντας σὲ σκόνη καὶ πΙπουλα τὸ ἀποδεικτικὸν τῆς ἀπαρχῆς τοῦ ξεπεσμοῦ.

    Τὸ τελευταῖο μου ὑστερόγραφον ἦταν αὐτό:

    Υ.Γ.6. Κατὰ μίαν ἔννοιαν, πολὺ …μακρινή, ἴσως ἔτσι πρέπει νὰ τελειώσῃ κι αὐτὸς ὁ κύκλος. Ἴσως, ἐὰν ἀναλογιστοῦμε μὲ ἐντιμότητα, τὸ τὶ ξεκίνησε, πότε ξεκίνησε, ποιὸς τὸ ξεκίνησε, γιατὶ τὸ ξεκίνησε, ποῦ στόχευε καὶ κατὰ πόσον ἐπέτυχε τοὺς σκοπούς του… Ἴσως… ἴσως πολὺ καλῶς κάνει καὶ συμβαίνει κι αὐτὸ τὸ ἔγκλημα… Ἴσως λέω…!!!

    Εὐχαριστῶ γιὰ τὴν φιλοξενία.

    ReplyDelete
  21. Ολες οι αλλαγες που συμβαίνουν στον κόσμο, δεν υπηρετουν καποιο σκοπο, αλλα την Τυχη και την Αναγκη. (c)

    ReplyDelete
  22. Εξαιρετικό!

    ReplyDelete
  23. Εξαιρετικη "σκηνοθεσία", ποσο αδιάβαστος είμαι!

    ReplyDelete
  24. παντα η συζητηση οδηγει σε διευρυνσεις...αλλα και εποικοδομητικες διερευνηνσεις!
    ευχαριστω για τα λεπτα ωραιων σκεψεων που μου χαρισατε!

    ReplyDelete
  25. Ωραιος μαν.. Απο τα καλυτερα που εχω διαβασει εδω και πολυ καιρο.. :) Σταματης..

    ReplyDelete
  26. Επιδερμικό και μάλλον από συγγραφέα διαδικτυακών προσλήψεων το αρθρίδιο. Μάλλον μακρά των νοημάτων, μακράν της Θουκυδίδειας επιστημολογίας και της Κλασσικής Ελληνικής νοο-τροπίας. Η Κλασσική γραμματεία δεν είναι ατάκες και επιδερμολογία. Στηρίζεται στην αέναη πάλη των αντιθέτων, χωρίς καμία νοησιαρχική ενότητα, αλλά με συνεχή σπειροειδή - σισύφεια ανέλιξη των αντιθέσεων, με αναβαθμούς ηρεμίας.

    ReplyDelete
  27. Τον Γιοστέιν Γκάαρντερ έφερα στον νου μου διαβάζοντας το κείμενό σου. Μου έφτιαξες την μέρα. Καλή μέρα να έχεις.

    ReplyDelete
  28. Ρε φώτη λεπίδα, διαβασες καλά το κείμενο; δε λέει πουθενά οτι ''Η Κλασσική γραμματεία είναι ατάκες και επιδερμολογία'', έλεος! Λέει πως ο,τι πιο διαδεδομένο σε σχέση με την κυνική φιλοσοφία του Διογένη είναι τσιτάτα και ατάκες που ελλείπονται νοήματος ουσιαστικού. Άμα googlαρεις Διογένης ο Κυνικός, τα πρώτα άρθρα που θα βρεις θα είναι ''40 ατάκες που, μάλλον, είπε ο Διογένης''.

    Τέλος πάντων, μπράβο στο συγγραφέα, αριστούργημα.

    Νατασα

    ReplyDelete
  29. Βαρέθηκα πια με την πατριαρχία και τις μαλακίες της και τις τσιριμόνιες της και τα μεγαλεπήβολα έργα της και την αθανασία της και την υστεροφημία της και τους εργολάβους της και τις αναθέσεις της και την πολιτική της και τις συμμαχίες της και τους πολέμους της και τα πλούτη της και την κληρονομιά της και τ΄αρχίδια της όλα μαζί μαζεμένα να αποφασίζουν τι άλλο θα καταστρέψουν, θα κλέψουν, θα σφετεριστούν, θα κατακτήσουν, θα εξαγοράσουν, θα επιβάλλουν!!!
    Αισθάνομαι δροσερό αεράκι στο μυαλό, στην καρδιά και τα μπούτια μου με την συνεργασία, την απλότητα, την ειλικρίνεια, την αγάπη, την ανταλλαγή, την καθημερινή αλλαγή, την εξέλιξη, την ευτυχία, το γέλιο, το παιχνίδι, την καύλα, τον έρωτα, την ευθεία ματιά, τον λόγο. Να πάει να γαμηθεί η Ακρόπολη και οι Θερμοπύλες και οι πόλεις και οι συμμαχίες και οι αρχηγοί και οι πολεμιστές και οι υπάλληλοι και επιχειρηματίες και οι κυνηγοί και οι Δωριείς και ό,τι άλλο στρέφεται κατά της ζωής. Αυτά.
    Μ.Μ.

    ReplyDelete
  30. το "μιλάω ελεύθερα" δεν ήταν αυτονόητο στον αρχαίο κόσμο! Έγινε δικαίωμα στην Αθήνα του Περικλή! Εκτός από σύμβολο δύναμης και υπεροχής ο Παρθενώνας συμβολίζει το δικαίωμα ελεύθερης σκέψης και καλλιτεχνικής έκφρασης! Κάνουν λάθος όσοι κρίνουν εκείνη την εποχή με σημερινά πολιτικο-κοινωνικά δεδομένα! Δεν μπορουν να καταλάβουν το μεγάλο βήμα του Ανθρώπου που έγινε τον 5ο π. Χ. αιώνα- στην Αθήνα!

    ReplyDelete
  31. Αν έτσι αντιλαμβανεστε εσείς την αξία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού κακό του κεφαλιού σας.Εσείς απορριπτετε όλον τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό μόνο και μόνο από το που βρέθηκαν τα λεφτά για να χτιστουν τα έργα της Ακρόπολης,λες και δεν υπάρχουν άλλα ο όμορφα μνημεία, άλλες πόλεις ή άλλα πρόσωπα που λειτούργησαν πιο σωστά από τον Περικλή.Αλλά δεν σκέφτεστε ούτε τι προσέφερε αυτός στην άνθρωποτητα ούτε πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς τους ανθρώπους που εσείς αμφισβήτειτε.Πολύ απλά ψάχνετε να βρείτε ατέλειες σε αυτόν τον πολιτισμό, που είναι σίγουρο ότι υπάρχουν, αλλά δεν σας νοιάζει πόσο βελτίωσαν αυτοί οι άνθρωποι την αντίληψη του ανθρώπου ούτε πόσο καλύτερη είναι η ζωή σας χάρη σ' αυτούς. Συνεχίστε έτσι και σίγουρα θα έχετε πολλά να πείτε ώστε να κατηγορήσετε τον πολιτισμό που είχε την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο και έχετε την "ατυχία" να είστε απόγονοι
    εκείνων που τον έχτισαν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αυτά φίλε πες τα στα παιδάκια και τις γυναίκες στην Κίνα, την Ταϋλάνδη κ.α. που δουλεύουν ατέλειωτες ώρες καθημερινά για 1-2 €, ή στα φτωχαδάκια από τις φαβέλες στην Βραζιλία που εκδιώχνονται από τις τρώγλες τους, για να γίνει το Μουντιάλ, που εσύ θα βλέπεις ατάραχος το καλοκαίρι πίνωντας τη μπυρίτσα σου. Αυτοί απολαμβάνουν τον πολιτισμό που δίδαξε η αρχαία Αθήνα. Ποτέ τέτοιοι πολιτισμοί δεν επέτρεψαν την διαφορετική άποψη να επικρατήσει, καθώς ο Περικλής και οι υπόλοιποι απολάμβαναν τα αγαθά της "δημοκρατίας τους" ως οι καρεκλοκένταυροι της εποχής. Και αν ρωτήσεις κανένα από τα κοπρόσκυλα που μας κυβερνούν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ή ακόμα και κανέναν ξένο πολιτικό, θα σου πουν τα καλύτερα για την Αρχαία Ελλάδα. Αυτοί είναι που απολαμβάνουν περισσότερο τα αγαθά του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.
      Οι αρχαίοι έλληνες, το μόνο που μας προσέφεραν, είναι "μεμονωμένα περιστατικά" ανθρωπιάς και ευφυείας.
      Αμφιβάλλω πάντως, αν τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα, έλειπαν από άλλους πολιτισμούς...

      Delete
  32. σκύλε, έπρεπε να κοιτάξεις και απέναντι από το λόφο της Ακροπόλεως να γράψεις κι ένα σχόλιο για τον, με τα λεφτά μου σας γαμάω όλους, Φιλόπαππο...

    ReplyDelete
  33. Κατάλαβα!

    Συμφωνούμε. Η μοτοσυκλέτα είναι το πιο οικονομικό και οικολογικό μέσο μετακίνησης. Αλλά τελικά μας είναι πρακτικά άχρηστη.

    Ο λόγος; Η οδηγική μας ...φύση.

    Για παράδειγμα ο Μήτρος που περνάει όλα τα φανάρια με κόκκινο και "στη μία ρόδα", χτύπησε μια ηλικιωμένη κυρία και της έκανε ζημιά. Πόσα τέτοια με μοτοσυκλέτες και οδηγικές ...φύσεις σαν του Μήτρου.

    Αρα ποιος φταίει; Μα η μοτοσυκλέτα. Ως εργαλείο. Διότι γίνεται ΚΑΙ αυτή το πεδίο της άσκησης της οδηγικής μας φύσης. Η οποία σε αυτό τουλάχιστον το σύμπαν και με αυτούς τους φυσικούς νόμους, θα παραμεινει για πάντα η ίδια. Ούτε ρει ούτε ξερή.

    Συμπέρασμα. Δεν βγαίνει. Αλλά προς τα κάπου κατευθύνεται η όλη λογική. Προς την απελπισία πως εμείς οι άνθρωποι ούτε με τη δημοκρατία θα γίνουμε άνθρωποι. Μάλλον καλύτερα να ψάχνουμε κάναν ξύπνιο σαν τον Διογένη τον Κυνικό, να τον κάνουμε κυβερνήτη μας, νομοθέτη μας και δικαστή μας. Τουλάχιστον θα είναι ...πεφωτισμένος.

    Κατάλαβα!

    Η δημοκρατία είναι μεν καλή, αλλά είναι πρακτικώς ανεφάρμοστη. Εξάλλου οδήγησε και αυτή σε εγκλήματα. Αρα ευθύνεται η δημοκρατία για τα εγκλήματα αυτά. Επειτα είναι και η -στον αιώνα τον άπαντα (ιδεαλιστικά) αμετακίνητη- ανθρώπινη φύση μας. Το πιο μεγάλο εμπόδιο. Αρα; ("Αρα θα μείνεις μεροκαματιάρα", που λέει κι ο φίλος μου ο Σίμος). Αρα; (δις) Αρα, ας ψάξουμε για κάποιο άλλο πολίτευμα.

    Κατάλαβα! Δεν κατάλαβα;

    Το κείμενο δεν είναι απλώς ένα μεθοδολογικό σφάλμα. Ούτε ένα απλό λογικό χάσμα ή βάραθρο έστω.

    Είναι μια κλασσική πολιτική απάτη. Απάτη, ναι. Που προσπαθεί να γίνει και περίτεχνη.

    Θραξ Αναρμόδιος

    ΥΓ. Κι ο διάσπαρτος στο κείμενο μισελληνισμός σου, δεν λέω, κομψοτέχνημα. Πόνεσαν τα μάτια μου από την ομορφιά του.

    ReplyDelete
  34. Συγχαρητήρια. Είναι μακράν το καλύτερο κείμενο που έχω διαβάσει εδώ και πολύ πολύ καιρό.

    ReplyDelete
  35. Σε ευχαριστώ, το κείμενό σου ανακατεύει χιλιάδες χρόνια ιστορίας της ανθρωπότητας.............σαν Έλληνας που αισθάνομαι και σαν αδύναμος στην ισχύ πλέον, θα ευχόμουν οι ιδέες του Κίμωνα, να είχαν υπερισχύσει τότε και να είχε ενώσει την Ελλάδα, για να υπερισχύσουμε στο σύμπαν χαχαχαχαχαχα, Ίσως και η ιστορία να ήταν διαφορετική.
    Δυστυχώς σαν έμβια όντα είμαστε ατελείς, αυτό είναι που με κάνει περήφανο που είμαι Έλληνας, το ξέραμε απ την αρχαιότητα χαχαχαχαχαχα

    ReplyDelete
  36. Πραγματικά ενδιαφέρων και συνοπτικό το "κείμενο" και γι` αυτό συμπαθητικό .
    Με τσιγκλίζει να "απαντήσω" αλλά τότε θα χάσω το πλεονέκτημα του "γρήγορου" & "συνοπτικού" που εφαρμόζει ο diogeniskilos.
    Αν πάλι κάνω κάποια αποσπασματικά σχόλια θα χαθεί η ουσία της άποψής μου.
    Τελικά θα κάνω ένα "μικρό" σχόλιο.
    Ο diogeniskilos
    1) κάνει ένα σχόλιο καμιάς 100άδας γραμμών για να ασχοληθεί και τελικά να απορρίψει έναν "πολιτισμό" που εκτός από "Φιλοσοφία" παρήγαγε και την "αφηρημένη σκέψη" και την "κριτική σκέψη" και την ¨τεχνική" και την "τέχνη" και το ¨κάλος" και την μελέτη των "Νόμων της Φύσης" και την "ιατρική" και....
    2) κάνει μια "γραμμική" προέκταση προς το παρελθόν εννοιών που ενώ και σήμερα τις διατυπώνουμε με τις ίδιες "λέξεις" όμως το νόημά τους είναι τελείως παραμορφωμένο (πχ Δημοκρατία, Λόγος,....) αλλά και "καταστάσεων - συνθηκών" (Δουλεία,...
    3) "απλουστεύει" γεγονότα και καταστάσεις και "παράγει" παραποιημένες νοηματικές "εικόνες" (Θουκυδίδης έγραψε ότι αποφάσισε να καταγράψει την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου για τους επόμενους γιατί "κάτω από τις ίδιες συνθήκες παράγονται τα ίδια αποτελέσματα" ώστε να μπορούν να προβλέψουν τι πρόκειται να συμβεί και ΟΧΙ γιατί "αυτά τα εξιστορώ γιατί θα ξαναγίνουν. Και θα ξαναγίνουν γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου.")
    4)......
    5).....
    Ας αναρωτηθούμε λοιπόν αν είναι σωστή μια τέτοια θεώρηση ?και τι "παράγει" ?

    ReplyDelete
  37. Εξαιρετικά καλογραμμένο κείμενο. "Καλοστημένο". Αν πάντως το παρομοίαζα με μουσική, θα έλεγα, πως έχει πάρα πολλές νότες προκειμένου να μας τραγουδήσει μία απλή μελωδία. Η Ανθρώπινη Φύση είναι όλη η ουσία. Ασθμαίνοντας, με λάθη, εγκλήματα, αριστουργήματα, με εμπρός και πίσω, πότε δύσκολα πότε πιο δύσκολα και που και που πιο εύκολα, εξελίσσεται.

    ReplyDelete
  38. Γνώση σημαίνει δύναμη έστω κι αν αρχίζει το καρναβάλι σε Ελλάδα και Μελβούρνη.

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...