Την
Πέμπτη 23 Αυγούστου 1973, στις 10:15 το πρωί, ο 32χρονος δραπέτης Jan-Erik Olsson εισβάλει οπλισμένος
στην τράπεζα Sveriges
Kredidbank της Στοκχόλμης, και εν μέσω
πυροβολισμών αναφωνεί: "Το πάρτι μόλις άρχισε!". Το "πάρτι"
θα διαρκέσει τελικώς πέντε ημέρες, μέχρι το βράδυ της 28ης Αυγούστου, καθώς ο Olsson και οι συνεργοί του κρατάνε
όμηρους τέσσερις υπαλλήλους της τράπεζας μέσα στο θησαυροφυλάκιο.
Μετά
την απελευθέρωση των ομήρων, διαπιστώθηκε από τους ψυχολόγους μια
"ταύτιση" των ομήρων με τους δεσμώτες τους, ενώ ταυτόχρονα οι όμηροι ένιωθαν
και φόβο για αυτούς που έβαλαν τέλος στην αιχμαλωσία τους. Ακόμα πιο έκπληκτοι
έμειναν οι ψυχολόγοι όταν κάποιοι από τους ομήρους κατέθεσαν υπέρ των δεσμοφυλάκων
που τους είχαν υπό ομηρία, ενώ συγκέντρωσαν και χρήματα για τη νομική
υπεράσπισή τους στη δίκη!
Η
μακροχρόνια ψυχολογική έρευνα του περιστατικού αυτού, καθώς και άλλων παρόμοιων
καταστάσεων ομηρίας, κατέληξε σε ένα
σαφές και χαρακτηριστικό σύνολο συμπτωμάτων που έμεινε γνωστό ως Σύνδρομο της Στοκχόλμης.
