Η πραγματική λίστα με τους Προδότες (ΙΙΙ)

(εναλλακτικός τίτλος: "Οι Νοικοκυραίοι")

δες και:

• Η πραγματική λίστα με τους Προδότες (Ι), εναλλακτικός τίτλος: "ΠΑΣΟΚοκρατία" 

• Η πραγματική λίστα με τους Προδότες (ΙΙ), εναλλακτικός τίτλος: "Η Γαλάζια Πολυκατοικία και η Χρυσή Αυ(λ)ή της"

 

Η πραγματική λίστα με τους προδότες, εμπλουτίζεται σε αυτό το τρίτο μέρος της, δυστυχώς, με το μεγαλύτερο μέρος του "λαού", της "κοινής γνώμης", της "σιωπηρής πλειοψηφίας", των "οικογενειαρχών", των "νοικοκυραίων", των "φιλήσυχων πολιτών", και πάει λέγοντας...

Όπως είπε και ο Claes Andersson:

"Να φυλάγεσαι από εκείνους που θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους ήσυχα και ειρηνικά. Είναι αδίστακτοι."

"Οι άνθρωποι αυτοκτονούν επειδή έχουν προϋπάρχοντα ψυχολογικά προβλήματα, κι επειδή τους ωθεί η παλαβή αριστερά στο να αυτοκτονούν, για να αμαυρώσουν την εικόνα της κυβέρνησης, και να αποτρέψουν τον τουρισμό και τις επενδύσεις. Η αυτοκτονία είναι μία "μόδα" που ακολουθούν κάποιοι πολίτες στη βάση σοβαρών ψυχολογικών ασθενειών, όπως: Δραχμολαγνεία, Λαϊκισμός, Καταστροφολογία, Συνομωσιολογία, και Μανία Αμφισβήτησης."

Αυτά είναι τα λόγια που θα πει στο άμεσο μέλλον κάποιος νεοφιλελεύθερος έμμισθος παπαγάλος –επικαλούμενος, μάλιστα, τη λογική.

Συνεχίζοντας εσύ να βλέπεις τηλεόραση, συνεχίζοντας να φοβάσαι, συνεχίζοντας να ελπίζεις πως όλα θα πάνε καλά, θα έρθει και η στιγμή που θα αναπαράγεις κατά γράμμα και αυτά τα λόγια, όπως κάνεις με όλα αυτά που σου υπαγορεύει η περίφημη "νεοφιλελεύθερη λογική".

Θα έρθει η στιγμή που θα κουνήσεις καταφατικά το κεφάλι με νόημα στο άκουσμα αυτών των λόγων,

όπως κούνησες καταφατικά το κεφάλι με νόημα στο "Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά",

όπως κούνησες καταφατικά το κεφάλι με νόημα στο "Οι Έλληνες είναι τεμπέληδες",

όπως κουνάς καταφατικά το κεφάλι με νόημα στο "Έλα μωρέ, έτσι κάνουν όλοι",

όπως κούναγες καταφατικά το κεφάλι με νόημα στο "Ωχ, αδερφέ, εγώ θα σώσω το Ρωμαίικο;"

Θα ήθελα να επαναλάβω εδώ τα λόγια του Κορνήλιου Καστοριάδη:

- Εξαιρέσεις δεν βλέπετε κύριε Καστοριάδη να υπάρχουν; Εξαιρέσεις εντοπισμένες, κυρίως, στον 19ο και τον 20ό αιώνα;

- Καστοριάδης: "Ε, υπάρχουν δυο-τρεις εξαιρέσεις:

Ο Τρικούπης, ο Κουμουνδούρος, το Βενιζελικό κίνημα, στην πρώτη περίοδό του.

Αλλά, τα αποτελέσματά τους, τα όποια αποτελέσματα, καταστράφηκαν από τη δικτατορία του Μεταξά, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, το ρόλο του Παλατιού, τη δικτατορία της 21ης Απριλίου, την ΠΑΣΟΚοκρατία.

Στο μεταξύ, μεσολάβησε ο Σταλινισμός, που κατόρθωσε να διαφθείρει και να καταστρέψει αυτό που πήγαινε να δημιουργηθεί ως εργατικό και λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα.

Τα αποτελέσματα τα πληρώνουμε ακόμη.

Μου ζητάτε να σας εξηγήσω. Μπορείτε να μου εξηγήσετε εσείς, γιατί οι Έλληνες που σκοτώνονται εννέα χρόνια για να απελευθερωθούν από τους Τούρκους, θέλησαν αμέσως μετά ένα βασιλιά;

Και γιατί, αφού έδιωξαν τον Όθωνα έφεραν τον Γεώργιο;

Και γιατί μετά ζητούσαν "Ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά";"

- Μα, οι δικές σας απαντήσεις ενδιαφέρουν κυρίως, μη ρωτάτε εμένα, όσον αφορά αυτά τα ερωτήματα, που εσείς θέτετε, εγώ τί να πω; Θα θέλατε, λοιπόν, να διατυπώσετε εσείς τις απόψεις σας;

- Καστοριάδης: "Σύμφωνα με την παραδοσιακή αριστερή άποψη, όλα αυτά τα επέβαλε η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις, και η μαύρη αντίδραση.

Μπορούμε όμως να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλε στον ελληνικό λαό, ερήμην του ελληνικού λαού;

Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν κατάλαβε τι έκανε;

Δεν ήξερε τι ήθελε;

Δεν ψήφιζε;

Τί ψήφιζε;

Τί ανεχόταν;

Σε μια τέτοια περίπτωση αυτός ο λαός θα ήταν ένα νήπιο.

Εάν όμως είναι νήπιο, τότε ας μη μιλάμε για δημοκρατία.

Αν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα.

Εγώ λέω ότι ο ελληνικός λαός -όπως και κάθε λαός- είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, συνεπώς, είναι υπεύθυνος για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα."

- Πώς την εννοείτε αυτή την ευθύνη;

- Καστοριάδης: "Δεν δικάζουμε κανέναν. Μιλάμε για ιστορική και πολιτική ευθύνη.

Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε έως τώρα να δημιουργήσει μια στοιχειώδη πολιτική κοινωνία.

Μια πολιτική κοινωνία, στην οποία, ως ένα μίνιμουμ, να θεσπιστούν και να κατοχυρωθούν στην πράξη τα δημοκρατικά δικαιώματα τόσο των ατόμων όσο και των συλλογικοτήτων."

- Θέλετε να πείτε ότι, αντιθέτως, σε άλλες χώρες, της Δυτικής Ευρώπης, αυτά γίνονται;

- Καστοριάδης: "Εκεί αυτό έγινε. Ο μακαρίτης ο Γεώργιος ο Καρτάλης έλεγε, κάνοντάς μου καζούρα στο Παρίσι το '56: "Κορνήλιε, ξεχνάς ότι στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση;"

Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή όπου ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του.

Και η ευθύνη, για την οποία μίλησα, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης:

"Ωρέ, εγώ θα το διορθώσω το Ρωμαίικο;".

Ναι, κύριε, εσύ θα το διορθώσεις το Ρωμαίικο, στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι."_

Αλλά, όπως είχε πει και ο Βολταίρος:

"Είναι δύσκολο να ελευθερώσεις ανόητους από τις αλυσίδες που σέβονται."

Κι εσύ, αν αντέχεις να συνεχίσεις την ανάγνωση, πρέπει να καταλάβεις πως αναπαράγεις άκριτα όλα αυτά που σου λένε.

Ζεις όπως σου λένε.

Καταναλώνεις όπως σου λένε.

Μεγαλώνεις τα παιδιά σου όπως σου λένε.

Διασκεδάζεις όπως σου λένε.

Αγοράζεις βιβλίο στο παιδί σου, μόνο όταν σου πουν να του πάρεις το νέο Χάρι Πότερ.

Διαβάζεις τον "Κώδικα Da Vinci", όχι επειδή διαβάζεις λογοτεχνία, σε κουράζει άλλωστε το διάβασμα, αλλά επειδή σου είπαν να αγοράσεις αυτό το βιβλίο.

Και θα το δεις και στον κινηματογράφο, γιατί σου είπαν να πας να το δεις.

Και η αλήθεια είναι πως δεν κατάλαβες, ούτε καν αυτή τη μέτρια και ρηχή ταινία, επειδή ήταν "ψαγμένη". Αλλά νιώθεις υποχρεωμένος να πεις ότι σου άρεσε.

Θέατρο θα δεις μόνο αν παίζουν ηθοποιοί που αναγνωρίζεις από την τηλεόραση.

Ακούς μόνο σκυλάδικα, και δεν μπορείς να ακούσεις άλλη μουσική.

Ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο και παθιάζεσαι, ενώ γνωρίζεις τη σαπίλα του, γιατί δεν θέλεις να ασχοληθείς με τη ζωή σου.

Γιατί δεν έχεις ζωή.

Είσαι ένας δούλος, που σου προσφέρουν σκουπίδια μόνο, για να ξεχνιέσαι.

Και ήλπιζα -ο ανόητος- πως όταν θα καταντήσεις να σε ταΐζουν σκουπίδια, όταν θα καταντήσεις να ταΐζεις σκουπίδια τα παιδιά σου, θα εξεγειρόσουν

Αλλά φαίνεται πως δεν αρκεί τόση εξαθλίωση.

Θες κι άλλη.

Όταν σου είπαν πως στο κομμάτι εκείνο του χαρτιού που ονομάζουμε ταυτότητα δεν θα αναγράφεται το θρήσκευμά σου εξεγέρθηκες.

Μάζεψε ο Χριστόδουλος 3,000,000 υπογραφές!

Τί πίστεψες; Πως ο Θεός στον οποίο πιστεύεις, όταν θα φτάσεις ενώπιόν του, θα σου ζητήσει ταυτότητα, βρε ζώο;

Αλλά εσύ εξεγείρεσαι όταν σου λένε.

Χαίρεσαι όταν, και όπως, σου λένε.

Σκύβεις το κεφάλι όπως σου λένε.

Κάνεις τον μαλάκα όπως σου λένε.

Για τα παιδιά σου, λες, πως το κάνεις.

Φίλε μου, τα παιδιά που βλέπουν πως οι γονείς τους σκύβουν το κεφάλι, θα μάθουν να σκύβουν το κεφάλι.

Τα παιδιά θα αποφύγουν να γίνουν δούλοι, μόνον όταν οι γονείς τους είναι ελεύθεροι.

Το παιδί που του λες πως θα το βολέψεις με τις άκρες που έχεις, το κάνεις παθητικό και δουλικό.

Διαμορφώνεις έναν μικρό δούλο, που θα μεγαλώσει και θα γίνει ένας ενήλικας δούλος.

Όπως εσύ.

Μόνο ο ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να παραδεχτεί τα λάθη του.

Και η παραδοχή του λάθους είναι το πρώτο βήμα για την ενηλικίωση.

Είναι το πρώτο βήμα για την ελευθερία.

Πήγαινε στον καθρέφτη και πες το: "Είμαι δούλος". Και μετά πες: "Δεν θέλω να είμαι δούλος πια". Και μετά βγες έξω και κάνε "ξελευθερία" όπως όταν έπαιζες κρυφτό μικρός, και ήθελες να είσαι αυτός που θα φτύσει τελευταίος, έτσι ώστε να πεις "φτου ξελευθερία για όλους".

Κι ελπίζω να ήσουν από αυτά τα παιδιά που ήθελαν να κάνουν "ξελευθερία για όλους", γιατί αν ήσουν από τα παιδιά που προσπαθούσαν να είναι οι πρώτοι που θα φτύσουν, έτσι ώστε να ξεμπερδεύουν, μάλλον μετά από τόσα χρόνια, σου αρέσει που είσαι δούλος, είναι πιο βολικό, και πιο καθησυχαστικό. Πόσο μεγάλη θα είναι η έκπληξή σου όμως, όταν ο αφέντης σου, θα έρθει μέσα στην πατρίδα, τη θρησκεία, και την οικογένεια που κρύβεσαι -γιατί ξέρει πού κρύβεσαι- και θα σε ξετρυπώσει. Γιατί ξέρει πώς σκέφτεσαι, και πού δουλεύεις, και πού διασκεδάζεις, και πού ξενογαμάς. Και γιατί τα ξέρει όλα αυτά; Γιατί αυτός σου είπε να τα κάνεις. Γιατί κάνεις ό,τι σου λέει. Δεν το ήξερες; Δεν σε είχα για τόσο ανόητο. Θα έρθει, που λες, μέσα στο σπίτι σου, και θα σε φτύσει, και θα σε ξαναβάλει στη φυλακή αν χρειαστεί. Και τότε μη ζητήσεις "φτου ξελευθερία για όλους", γιατί κανείς δεν μπορεί στην πραγματικότητα να ελευθερώσει κάποιον άλλο. Για να ελευθερωθείς πρέπει να θέλεις. Είναι σαν το γνωστό ανέκδοτο: "-Πόσοι ψυχαναλυτές χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα; -Ένας, αρκεί να θέλει και η λάμπα ν' αλλάξει."

κείμενο αφιερωμένο στην μελλοντική σου ελευθερία