-"Θα
δώσετε πολιτικό όρκο να υποθέσω;"
-"Μάλιστα
κυρία πρόεδρε. Και σε τι θα ορκιστώ;"
-"Στην
τιμή σας".
Ένας
υπάλληλος αποσύρει τη Βίβλο από το πόντιουμ, ή όπως αλλιώς το λένε αυτό το
έπιπλο που με κρατάει σε απόσταση από την πρόεδρο, την εισαγγελέα και τους
υπόλοιπους.
-"Ορκίζεστε
κύριε Ιάκωβε Ζώη να πείτε την αλήθεια;"
-"Ορκίζομαι"
λέω, και σκέφτομαι αν πρέπει να σηκώσω το δεξί μου χέρι στον αέρα ή να το
ακουμπήσω εκεί που υπήρχε προηγουμένως η Βίβλος. Άλλα τότε μπορεί να φαίνεται
σαν να ορκίζομαι στο έπιπλο ή σαν να κοροϊδεύω το δικαστήριο. Αφήνω, λοιπόν, το
χέρι μου να κρέμεται στο πλάι, όπως πριν, αλλά πιο αμήχανα. Σκέφτηκα μήπως θα
μπορούσα να βάλω το χέρι στην τσέπη, αλλά
-"Κύριε
μάρτυρα, πείτε μας τι γνωρίζετε για την υπόθεση".
-"Μάλιστα.
Από που να ξεκινήσω;"
-"Απ'
όπου νομίζετε. Από την Αρχή".