Wednesday, February 6, 2013

Μήπως; (ερωτήματα για τον Νίκο Ρωμανό)





Γεγονός πρώτο: ο Νίκος Ρωμανός όταν ήταν 15 χρονών, ήταν δίπλα στον 15χρονο αδερφικό του φίλο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, όταν ο τελευταίος δολοφονήθηκε εκ προθέσεως, με όπλο, από την αστυνομία, χωρίς καμία αιτία, όπως αποδείχτηκε στο δικαστήριο.

Ο Κούγιας, συνήγορος υπεράσπισης του δολοφόνου αστυνομικού, είχε θέσει τότε το ερώτημα: "Τί γύρευε στα Εξάρχεια ο δεκαπεντάχρονος;"

Δεύτερο γεγονός: ο Νίκος Ρωμανός, είκοσι χρονών πια, μαζί με άλλους, κοντά στην ηλικία του, προσπάθησαν να ληστέψουν μία τράπεζα και συνελήφθησαν από την αστυνομία. Ο Ρωμανός υποστηρίζει πως, μετά τη σύλληψή του, οι αστυνομικοί τον βασάνισαν, αυτόν και τους συγκατηγορούμενούς του.

Σήμερα, στη χώρα που ζω, τίθεται το ερώτημα: "Μήπως τους άξιζε που τους βασάνισε η αστυνομία;", και ο Κούγιας, πριν περάσει μια μέρα από τη σύλληψή τους, εμφανίζει τον εαυτό του δικαιωμένο εκ των υστέρων, αφού ο φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου είναι εγκληματίας τρομοκράτης (κατά τον Κούγια).

Παρεμπιπτόντως, ο Νίκος Ρωμανός που ήταν αυτόπτης μάρτυρας δολοφονίας και μάρτυρας κατηγορίας, δεν προσήλθε στο δικαστήριο. Αυτό μόνο καλό θα μπορούσε να αποδειχτεί για την υπεράσπιση του δολοφόνου, παρ' όλο που ο πελάτης του Κούγια καταδικάστηκε ούτως ή άλλως.

Μιας και, στη χώρα που ζω, μπορούν λοιπόν και τίθενται ερωτήματα του στιλ: "Τί γύρευε στα Εξάρχεια ο δεκαπεντάχρονος;" και "Μήπως τους άξιζε που τους βασάνισε η αστυνομία;", έχω κι εγώ μερικά ερωτήματα να θέσω:

Τι δουλειά έχει ο Κούγιας να κάνει δηλώσεις;

Πώς είναι δυνατόν μια κοινωνία να αναρωτιέται πάνω στο θεμιτό ή όχι των βασανιστηρίων από την αστυνομία;

Ληστές τραπεζών έχουν ξανασυλληφθεί στο παρελθόν;

Μήπως βασανίστηκε κανένας από αυτούς;

Καταχραστές εκατομμυρίων δημοσίου χρήματος έχουν συλληφθεί;

Μήπως βασανίστηκαν;

Άρα, μήπως ο βασανισμός δεν έχει να κάνει με το χρηματικό ποσό που εκλάπη;

Μήπως ο βασανισμός, όταν συμβαίνει, έχει να κάνει με τη σκληρότητα του εγκλήματος;

Έμποροι ναρκωτικών έχουν συλληφθεί;

Μήπως βασανίστηκε κανένας;

Βιαστές και δολοφόνοι έχουν συλληφθεί;

Μήπως βασανίστηκε κανένας;

Κατά συρροή δολοφόνοι, δολοφόνοι ειδεχθών εγκλημάτων, βιαστές και παιδεραστές έχουν συλληφθεί;

Μήπως βασανίστηκαν;

Μήπως θα έπρεπε;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε, γιατί έχουν ξανασυμβεί, μετά την μεταπολίτευση, βασανισμοί σε συλληφθέντες.

Ποιό είναι το χαρακτηριστικό εκείνο, λοιπόν, αφού δεν είναι τα χρήματα, ή η σκληρότητα του εγκλήματος, που οδηγεί κάποιους συλληφθέντες στο βασανισμό τους από την αστυνομία, και κάποιους όχι;

Θα σας δώσω εγώ την απάντηση, και ψάξτε να δείτε αν είναι αλήθεια αυτό που θα πω ή όχι:

Βασανιστήρια οι αστυνομικοί κάνουν είτε σε μετανάστες παραβάτες του νόμου, είτε σε παραβάτες του νόμου που δηλώνουν αντιφασίστες, αντιεξουσιαστές, μέλη επαναστατικών ομάδων, ή αναρχικοί.

Θα κάνω εδώ μια παρένθεση: Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί που κακοπερνάνε, αντιμετωπίζονται με χυδαία συμπεριφορά, δέρνονται, βιάζονται, ή και δολοφονούνται από τους συγκρατούμενούς τους μέσα στις φυλακές;

Οι μπάτσοι, οι βιαστές, οι φασίστες, και οι παιδεραστές. Ειδικά οι παιδεραστές.

Οι ποινικοί κρατούμενοι έχουν απέχθεια προς αυτούς που ασκούν την εξουσία τους πάνω σε αδύναμους.

Αυτές είναι οι αξίες των ποινικών κρατουμένων.

Ποιες είναι, αντίστοιχα, οι αξίες της αστυνομίας;

Ποια είναι τα κριτήρια για να είσαι άξιος βασανιστηρίων από την αστυνομία;

Να είσαι μελαμψός, αντιφασίστας, αντιεξουσιαστής, επαναστάτης, ή αναρχικός.

Με κριτήριο τις πολιτικές σου πεποιθήσεις ή την εθνικότητά σου.

Μήπως, λοιπόν, έχει δίκιο ο Νίκος Ρωμανός να δηλώνει πολιτικός κρατούμενος;


Μήπως, λοιπόν, Κούγια, ο Νίκος Ρωμανός δεν ήταν έτοιμος στα 15 του, όπως νομίζεις, να πάρει το όπλο;

Μήπως αντίθετα, βλέποντας τον κολλητό του να δολοφονείται αναίτια από τον μπάτσο δολοφόνο μπροστά στα μάτια του, και εσένα να λες πως ήταν θέλημα θεού, και πως κακώς βρέθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος εκεί που έσκασε η σφαίρα του μπάτσου δολοφόνου, ενδυναμώθηκε και επαληθεύτηκε μέσα του η εικόνα που είχε για τον νόμο, για την αστυνομία, και για το κράτος;


Κι επειδή ο Νίκος Ρωμανός και οι υπόλοιποι δεν έχουν ανάγκη τα δικά μου λόγια, παραθέτω τα δικά τους: 


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ξεκλέβουμε δυο λόγια από τα κελιά των κρατητηρίων που βρισκόμαστε αιχμάλωτοι για να δηλώσουμε τους σκοπούς και τις προθέσεις μας ώστε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο σχετικά με τα τελευταία γεγονότα.
Ως Αναρχικοί θεωρούμε την επιλογή της ληστείας τράπεζας μια συνειδητή επιλογή αντίστασης. Η κίνησή μας δεν είχε στόχο τον προσωπικό πλουτισμό. Η επίθεση στους ναούς του κεφαλαίου εντάσσεται στην συνολική επαναστατική μας δράση.
Σχετικά με τον βασανισμό μας από τις δυνάμεις καταστολής, δεν θέλουμε να αποτελεί σημείο θυματοποίησής μας. Δεν περιμέναμε τίποτε διαφορετικό από τους εχθρούς της ελευθερίας. Ας μην ξεχνάμε πόσοι άνθρωποι έχουν συνθλιβεί στα αστυνομικά τμήματα και τις φυλακές τους. Τα σημάδια των βασανιστηρίων ας αποτελέσουν μια ακόμα αφορμή να μετουσιωθεί η οργή σε πράξη.
Απέναντι στους θεσμικούς εκπροσώπους της δικαιοσύνης, η στάση μας θα είναι αδιάλλακτη και ανυποχώρητη.

ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ-ΔΕΝ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΣΤΕ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

Οι Αναρχικοί
Νίκος Ρωμανός
Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος
Γιάννης Μιχαηλίδης

ΥΓ. Θα ακολουθήσει αναλυτικό κείμενο και των τεσσάρων σχετικά με την υπόθεσή μας.

9 comments:

  1. Να σου πω την αλήθεια, και ας με κακοχαρακτηρίσεις, εγώ διαφωνώ με την αντίδραση αυτών των ανθρώπων (των τεσσάρων εννοώ).

    Γιατί, όπως ο ταύρος στην ταυρομαχία, όρμηξαν γνωρίζοντας ότι θα σφαγιαστούν. (Ο ταύρος δεν το γνωρίζει, αλλά αυτό είναι μια μεταφορά).

    Και δεν πιστεύω ότι οι θεατές της ταυρομαχίας θα καταλάβουν κάτι από τη θυσία τους. Μόνο θα απολαύσουν το αίμα και θα νιώσουν ασφαλείς. (Τόσο, μα τόσο ανόητα ασφαλείς).

    Επιπλέον η δική τους βία θα δώσει έρεισμα στη βία των αποπάνω. Η θυσία τους θα δώσει επιχειρήματα στα κανάλια.

    Και για να είμαστε ειλικρινείς... Ό,τι έκαναν δεν το έκαναν για να σώσουν τους θεατές (αυτοί απλώς μένουν να κοιτάνε), το έκαναν για να σώσουν την ψυχή τους.

    Εγώ χάρηκα για την αξιοπρέπεια τους (που διακήρυξαν ότι δεν είναι θύματα), αλλά λυπήθηκα, επειδή κάποιοι άνθρωποι σαν κι αυτούς που θα μπορούσαν να συντελέσουν στη διάβρωση τα έδωσαν όλα μια κι έξω.

    Αλλά μπορεί να λέω και μαλακίες. Its better to burn out that fade away.

    Χρειάζεται να καούν πολλοί για να φωτιστεί έστω και ένας.

    "Κανείς δεν μπορεί να σου πάρει την αξιοπρέπεια αν δεν του τη δώσεις". Μαχάτμα Γκάντι, ρε κουφάλες.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γελωτοποιέ,
      συμφωνώ απόλυτα με αυτά που σκέφτεσαι και γράφεις. Δεν έχω κανένα λόγο να σε κακοχαρακτηρίσω, άλλωστε σε εκτιμάω πολύ :-). Και θα σου απαντήσω όπως απάντησα και σε έναν φίλο, ο οποίος, επίσης, με ρώτησε αν επικροτώ τις πράξεις τους. Δεν ξέρω αν στο κείμενο διαφαίνεται κάτι τέτοιο, αλλά δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση. Θεωρώ πως στο κείμενο δεν κρίνω την πράξη των τεσσάρων θετικά ή αρνητικά. Απευθύνομαι στον Κούγια, στην Ελληνική αστυνομία, και σε μια κοινωνία που αφού γεννήσει εικοσάχρονους με καλάσνικοφ, μετά τους κατηγορεί και τους βασανίζει. Και λέω πως αντί να καταδικάζουμε εύκολα, μήπως είναι καλύτερο να αναρωτηθούμε γιατί, ως κοινωνία, φτάσαμε στο σημείο να παίρνουν εικοσάχρονοι τα όπλα, και να κάνουν τελείως παράτολμες ληστείες, όχι για να κλέψουν τα φράγκα, αλλά για το συμβολισμό του πράγματος, με τόση περιφρόνηση για το τί μπορεί να τους συμβεί. Δεν συνηθίζω να κρίνω τις επιλογές των ανθρώπων, αλλά προσπαθώ να κατανοήσω το γιατί των επιλογών αυτών. Αν απομονώνεις τις πράξεις των ανθρώπων από την προσωπική τους ιστορία και από το περιβάλλον εντός του οποίου οι άνθρωποι αυτοί πράττουν αυτό που πράττουν, οδηγείσαι μόνο σε μια ηθικολογία, και το μόνο που κάνεις είναι να συμπεριφέρεσαι ως θεματοφύλακας των όποιων ηθικών κανόνων έχεις εσύ στην κεφάλα σου. Αν σκοπός σου είναι να βοηθήσεις στην κατανόηση τους άλλους, αλλά και τον εαυτό σου, πρέπει να ιστορικοποιείς τις πράξεις τους, να τις εντάσεις δηλαδή στο ιστορικό και κοινωνικό τους πλαίσιο, καθώς και στην προσωπική ιστορία του καθενός. Τότε μόνον πλουτίζεις την αντίληψή σου, και τότε μόνο και ο συνάνθρωπός σου καταλαβαίνει πως δεν τον αντιμετωπίζεις ως θεός, αφέντης, πατέρας, δικαστής ή μπάτσος, αλλά ως συνάνθρωπος.

      Delete
  2. διαβαζω ολα αυτα και σκεφτομαι, αν δεν γινοταν η δολοφονια του αλεξη θα επαιρνε το παιδι(α) τα καλασνικοφ??.. και τι θα λεμε αν ξαφνικα αρχισουν να κανουν ακραιες πραξεις (π.χ. να δολοφονουν αναρχικους) φιλοι η συγγενεις τον δολοφονηθεντων στην μαρφιν??.. (το απευχομαι βεβαιως απλα σκεψεις κανω)
    οσον αφορα τον κουγια δεν θα επρεπε να περιμενουμε κατι καλυτερο απο αυτον γιατι ανηκει στο ειδος αυτο του ανθρωπου(?) ο οποιος θα πατησει πανω σε πτωματα για να πετυχει αυτο που θελει, δεν ηταν αλωστε η πρωτη φορα που επιδοθηκε σε ανθρωποφαγια. ομως ακομα κ ετσι δεν καταφερε τιποτα γιατι ο δολοφονος μπατσος βρισκετε εκει που πρεπει, δηλ ισοβια στη φυλακη.
    επισης πιστευω οτι εχεις δικιο διογενη οταν αναρωτιεσαι αν η κοινωνια εν τελει "οπλιζει" αυτα τα παιδια ομως αυτο εξαρταται απο το πως ο καθενας μας συνειδητοποιει και αντιλαμβανεται την εννοια κοινωνια, ελευθερια, κλπ. οποτε οι ακραιες αυτες πραξεις οσο συνειδητες κ αν ειναι δεν νομιζω οτι βοηθουν η εμπνεουν οσο γινετε
    περισοτερους να συνειδητοποιισουν, να αντιληφθουν, και πολυ περισοτερο να διεκδικησουν η να αγωνιστουν για
    οτιδηποτε.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν είναι δεδομένο το ότι αναρχικοί ήταν οι τύποι που κάψανε κόσμο στη marfin. Μην ξεχνάτε ότι το παρακράτος (και ειδικότερα οι παγκόσμιες μυστικές υπηρεσίες και τα λακέδια τους) είναι αυτοί που υποκινούν τον τρόμο και τη βία ανά τον κόσμο - για τις δικές τους σκοπιμότητες.

      Ως σκοπιμότητες θα υποθέσω τη διακίνηση των σκληρών ουσιών, την αποσταθεροποίηση του well being σε μια κοινωνία, την εξώθηση τμημάτων της κοινωνίας σε συμπεριφορές όπως η αποχή από την ψήφο, και εν γένει την πλάνηση της εντύπωσης της ύπαρξης τρομοκρατίας με στόχο την ύψωση (παράλογων και υπερβολικών) μέτρων για την αντιμετώπισή της - βλέπε τρομονόμο μετά την 11-11, την οποία ημέρα τα 2/3 του συνολικού προσωπικού των 2 κτιρίων απουσίαζε με άδεια, ημέρα καθημερινή.

      Delete
  3. "Μήπως, λοιπόν, έχει δίκιο ο Νίκος Ρωμανός να δηλώνει πολιτικός κρατούμενος;"

    Από πού κι ως πού πολιτικός κρατούμενος; Συνελήφθη λόγω των ιδεών του ή λόγω των ποινικά κολάσιμων πράξεών του; Να πούμε πως τον χτυπήσαν επειδή δεν γουστάρουν αναρχικούς, ναι, έτσι είναι. Δηλαδή τα αίτια του βασανισμού του ήταν πολιτικά. Αλλά είναι κάτι παραπάνω από υπερβολή να τον χαρακτηρίσουμε ως πολιτικό κρατούμενο. Δηλαδή στ' αυταρχικά καθεστώτα τι να πουν οι πραγματικοί πολιτικοί κρατούμενοι;

    "Οι ποινικοί κρατούμενοι έχουν απέχθεια προς αυτούς που ασκούν την εξουσία τους πάνω σε αδύναμους."

    Δεν είναι καινούρια αυτή η ρομαντική άποψη για τους εγκληματίες. Οι Ρώσοι μηδενιστές έβλεπαν κάτι επαναστατικό πάνω τους. Ο Νετσάγιεφ στην μπροσούρα τους εκθειάζει και τους βλέπει στο πλευρό της επανάστασης. Όλα αυτά είναι όμως ρομαντισμοί. Ο ποινικός εγκληματίας δεν θα ήταν εγκληματίας αν απεχθανόταν την εξουσία πάνω σε αδύναμους. Είναι οξύμωρο να το λέμε αυτό για έναν φονιά. Απλά μπάτσοι και παιδεραστές, είναι μισητοί απ' όλους. Αυτό με τους φασίστες που δεν τους χωνεύουν οι ποινικοί (λες και αποτελούν τάξη οι ποινικοί με κοινή συνείδηση, και μάλιστα αντιφασιστική), μάλλον απ' τις αμερικάνικες ταινίες το συμπέρανες, όπου υπάρχουν αρκετοί Μεξικανοί και μαύροι στις φυλακές, όπου λογικό είναι αν δούνε κανέναν με σβάστικα να τον "περιποιηθούν".

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πάλι μου βγήκε λίγο απότομο το ύφος μου. Δεν έχω πρόθεση να σε προσβάλω. Απλά αυτά τα δύο πραγματάκια τα θεωρώ υπερβολικά.

      Delete
    2. δεν είναι απότομο το ύφος σου, και αυτά που λες είναι τεκμηριωμένα και τα λαμβάνω υπόψιν μου...

      Delete
  4. Καλά στη φυλακή είναι για τη ληστεία δεν τον λες και "πολιτικό κρατούμενο".
    Τώρα για το ξύλο είτε φταίει η ιδεολογία είτε το γεγονός ότι μια παρέα 20χρονα παραλίγο να στείλουν στον άλλο κόσμο τους αστυνομικούς και όλα αυτά για..."ιδεολογικούς λόγους". Ε, όσο να 'ναι το να τα πάρεις στο κρανίο δεν είναι και τόσο δύσκολο αν και το να δέρνεις κάποιον που είναι με χειροπέδες θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα χυδαίο σαν συμπεριφορά.

    ReplyDelete
    Replies
    1. O ίδιος ο εισαγγελέας Γ. Πεπόνης στην αγόρευσή του δηλώνει: «Δεν θα γίνω μπαλωματής και γεφυροποιός ώστε να θεραπεύσω τα κενά και τις πλημμέλειες της προδικασίας, αστυνομικής και ανάκρισης... Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν...». Στη συνέχεια δήλωσε πως «από κανένα στοιχείο δεν μου προκύπτει ότι αποδεικνύεται η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα».
      (http://www.tovima.gr/society/article/?aid=631192)

      Άρα πρόκειται για πολιτικό κρατούμενο και όχι για συνήθη ληστή που πυροβολούσε τους μπάτσους για να ξεφύγει. Το ξύλο το έφαγε γιατί οι μικροτσούτσονοι ή ευνούχοι μπάτσοι κομπλεξάρονται άσχημα με κάτι τέτοια. H ληστεία είναι απλώς το πρόσχημα για να καταδικαστεί κάποιος που έκανε πράξη αυτό που πίστευε.

      Delete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...