Μήπως; (ερωτήματα για τον Νίκο Ρωμανό)

Γεγονός πρώτο: ο Νίκος Ρωμανός όταν ήταν 15 χρονών, ήταν δίπλα στον 15χρονο αδερφικό του φίλο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, όταν ο τελευταίος δολοφονήθηκε εκ προθέσεως, με όπλο, από την αστυνομία, χωρίς καμία αιτία, όπως αποδείχτηκε στο δικαστήριο.

Ο Κούγιας, συνήγορος υπεράσπισης του δολοφόνου αστυνομικού, είχε θέσει τότε το ερώτημα: "Τί γύρευε στα Εξάρχεια ο δεκαπεντάχρονος;"

Δεύτερο γεγονός: ο Νίκος Ρωμανός, είκοσι χρονών πια, μαζί με άλλους, κοντά στην ηλικία του, προσπάθησαν να ληστέψουν μία τράπεζα και συνελήφθησαν από την αστυνομία. Ο Ρωμανός υποστηρίζει πως, μετά τη σύλληψή του, οι αστυνομικοί τον βασάνισαν, αυτόν και τους συγκατηγορούμενούς του.

Σήμερα, στη χώρα που ζω, τίθεται το ερώτημα: "Μήπως τους άξιζε που τους βασάνισε η αστυνομία;", και ο Κούγιας, πριν περάσει μια μέρα από τη σύλληψή τους, εμφανίζει τον εαυτό του δικαιωμένο εκ των υστέρων, αφού ο φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου είναι εγκληματίας τρομοκράτης (κατά τον Κούγια).

Παρεμπιπτόντως, ο Νίκος Ρωμανός που ήταν αυτόπτης μάρτυρας δολοφονίας και μάρτυρας κατηγορίας, δεν προσήλθε στο δικαστήριο. Αυτό μόνο καλό θα μπορούσε να αποδειχτεί για την υπεράσπιση του δολοφόνου, παρ' όλο που ο πελάτης του Κούγια καταδικάστηκε ούτως ή άλλως.

Μιας και, στη χώρα που ζω, μπορούν λοιπόν και τίθενται ερωτήματα του στιλ: "Τί γύρευε στα Εξάρχεια ο δεκαπεντάχρονος;" και "Μήπως τους άξιζε που τους βασάνισε η αστυνομία;", έχω κι εγώ μερικά ερωτήματα να θέσω:

Τι δουλειά έχει ο Κούγιας να κάνει δηλώσεις;

Πώς είναι δυνατόν μια κοινωνία να αναρωτιέται πάνω στο θεμιτό ή όχι των βασανιστηρίων από την αστυνομία;

Ληστές τραπεζών έχουν ξανασυλληφθεί στο παρελθόν;

Μήπως βασανίστηκε κανένας από αυτούς;

Καταχραστές εκατομμυρίων δημοσίου χρήματος έχουν συλληφθεί;

Μήπως βασανίστηκαν;

Άρα, μήπως ο βασανισμός δεν έχει να κάνει με το χρηματικό ποσό που εκλάπη;

Μήπως ο βασανισμός, όταν συμβαίνει, έχει να κάνει με τη σκληρότητα του εγκλήματος;

Έμποροι ναρκωτικών έχουν συλληφθεί;

Μήπως βασανίστηκε κανένας;

Βιαστές και δολοφόνοι έχουν συλληφθεί;

Μήπως βασανίστηκε κανένας;

Κατά συρροή δολοφόνοι, δολοφόνοι ειδεχθών εγκλημάτων, βιαστές και παιδεραστές έχουν συλληφθεί;

Μήπως βασανίστηκαν;

Μήπως θα έπρεπε;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε, γιατί έχουν ξανασυμβεί, μετά την μεταπολίτευση, βασανισμοί σε συλληφθέντες.

Ποιό είναι το χαρακτηριστικό εκείνο, λοιπόν, αφού δεν είναι τα χρήματα, ή η σκληρότητα του εγκλήματος, που οδηγεί κάποιους συλληφθέντες στο βασανισμό τους από την αστυνομία, και κάποιους όχι;

Θα σας δώσω εγώ την απάντηση, και ψάξτε να δείτε αν είναι αλήθεια αυτό που θα πω ή όχι:

Βασανιστήρια οι αστυνομικοί κάνουν είτε σε μετανάστες παραβάτες του νόμου, είτε σε παραβάτες του νόμου που δηλώνουν αντιφασίστες, αντιεξουσιαστές, μέλη επαναστατικών ομάδων, ή αναρχικοί.

Θα κάνω εδώ μια παρένθεση: Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί που κακοπερνάνε, αντιμετωπίζονται με χυδαία συμπεριφορά, δέρνονται, βιάζονται, ή και δολοφονούνται από τους συγκρατούμενούς τους μέσα στις φυλακές;

Οι μπάτσοι, οι βιαστές, οι φασίστες, και οι παιδεραστές. Ειδικά οι παιδεραστές.

Οι ποινικοί κρατούμενοι έχουν απέχθεια προς αυτούς που ασκούν την εξουσία τους πάνω σε αδύναμους.

Αυτές είναι οι αξίες των ποινικών κρατουμένων.

Ποιες είναι, αντίστοιχα, οι αξίες της αστυνομίας;

Ποια είναι τα κριτήρια για να είσαι άξιος βασανιστηρίων από την αστυνομία;

Να είσαι μελαμψός, αντιφασίστας, αντιεξουσιαστής, επαναστάτης, ή αναρχικός.

Με κριτήριο τις πολιτικές σου πεποιθήσεις ή την εθνικότητά σου.

Μήπως, λοιπόν, έχει δίκιο ο Νίκος Ρωμανός να δηλώνει πολιτικός κρατούμενος;

Μήπως, λοιπόν, Κούγια, ο Νίκος Ρωμανός δεν ήταν έτοιμος στα 15 του, όπως νομίζεις, να πάρει το όπλο;

Μήπως αντίθετα, βλέποντας τον κολλητό του να δολοφονείται αναίτια από τον μπάτσο δολοφόνο μπροστά στα μάτια του, και εσένα να λες πως ήταν θέλημα θεού, και πως κακώς βρέθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος εκεί που έσκασε η σφαίρα του μπάτσου δολοφόνου, ενδυναμώθηκε και επαληθεύτηκε μέσα του η εικόνα που είχε για τον νόμο, για την αστυνομία, και για το κράτος;

Κι επειδή ο Νίκος Ρωμανός και οι υπόλοιποι δεν έχουν ανάγκη τα δικά μου λόγια, παραθέτω τα δικά τους: 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ξεκλέβουμε δυο λόγια από τα κελιά των κρατητηρίων που βρισκόμαστε αιχμάλωτοι για να δηλώσουμε τους σκοπούς και τις προθέσεις μας ώστε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο σχετικά με τα τελευταία γεγονότα.

Ως Αναρχικοί θεωρούμε την επιλογή της ληστείας τράπεζας μια συνειδητή επιλογή αντίστασης. Η κίνησή μας δεν είχε στόχο τον προσωπικό πλουτισμό. Η επίθεση στους ναούς του κεφαλαίου εντάσσεται στην συνολική επαναστατική μας δράση.

Σχετικά με τον βασανισμό μας από τις δυνάμεις καταστολής, δεν θέλουμε να αποτελεί σημείο θυματοποίησής μας. Δεν περιμέναμε τίποτε διαφορετικό από τους εχθρούς της ελευθερίας. Ας μην ξεχνάμε πόσοι άνθρωποι έχουν συνθλιβεί στα αστυνομικά τμήματα και τις φυλακές τους. Τα σημάδια των βασανιστηρίων ας αποτελέσουν μια ακόμα αφορμή να μετουσιωθεί η οργή σε πράξη.

Απέναντι στους θεσμικούς εκπροσώπους της δικαιοσύνης, η στάση μας θα είναι αδιάλλακτη και ανυποχώρητη.

ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ-ΔΕΝ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΣΤΕ

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

Οι Αναρχικοί

Νίκος Ρωμανός

Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος

Γιάννης Μιχαηλίδης

ΥΓ. Θα ακολουθήσει αναλυτικό κείμενο και των τεσσάρων σχετικά με την υπόθεσή μας.